Neuroloog Mariska Kleijer: "Iedereen wint met samen beslissen"

Mariska werkt sinds 2002 bij het LangeLand Ziekenhuis als neuroloog. Aandoeningen zoals Parkinson, Dementie en Gilles de la Tourette vallen onder haar aandachtsgebied. Mariska: “Het gedrag van mensen fascineert me. Ik wil graag weten hoe en waarom iemand iets doet, zeker als dat een gevolg is van een neurologische aandoening.” Hoe Mariska aankijkt tegen samen beslissen? Je leest het hier!

“Net als veel andere artsen dacht ik dat ik al heel goed deed”

Het LangeLand Ziekenhuis heeft de afgelopen periode veel geïnvesteerd in samen beslissen. Zo volgden onder andere onze artsen een speciale training om nóg beter het goede gesprek te voeren met patiënten. Ook Mariska. Je kunt wel stellen dat zij één van de ambassadeurs is van dit thema. Mariska: “Ik dacht altijd dat ik dat al heel goed deed, het samen beslissen. Maar toen ik de training daarover volgde, realiseerde ik me dat ik onbewust patiënten vaak al een richting opstuur.”

Doorvragen en denken vanuit de patiënt
“Ik bekijk situaties nu bewust meer vanuit de belevingswereld van de patiënt. Zo had ik laatst een patiënt met het carpaal tunnelsyndroom, een beknelde zenuw in de pols. Zelf dacht ik aan een operatie om krachtverlies te voorkomen. Maar de patiënt gaf aan daar tegenop te zien, omdat hij zich zorgen maakte of hij daarna wel voor zichzelf kon zorgen. Hij woont alleen. We zijn samen naar andere oplossingen gaan kijken.”

Meer ruimte en tijd geven
Mariska merkt ook dat collega’s na de training anders tegen situaties aankijken. “In mijn vakgroep waren de meningen verdeeld over het samen beslissen, zeker over het volgen van een cursus. Uiteindelijk heeft die training én het praten erover onze hele groep bewust gemaakt van het belang van het samen beslissen. Het is echt maatwerk: per patiënt kijken wat in zijn situatie het beste past. Wat ik zelf merk, is dat er veel meer ruimte is gekomen voor de wensen van de patiënt. Alles in één consult doen, kan knap lastig zijn: opties voorleggen, bespreken en beslissingen nemen. Soms heeft een patiënt meer tijd nodig. We geven dan bijvoorbeeld folders of het kaartje met de drie goede vragen mee en komen later tot een behandelplan. Ik merk dat het écht samen beslissen voor meer tevreden patiënten zorgt. Iedereen wint daarmee.”